Ik kwam onlangs een artikel tegen dat vreemd algemeen aanvoelde en vroeg me af of het mogelijk door ChatGPT of een ander AI-hulpmiddel was gegenereerd. Ik heb hulp nodig om uit te zoeken op welke tekenen ik moet letten om te herkennen of inhoud door AI is geschreven. Advies over hoe je AI-gegenereerde teksten herkent of tips over detectietools zou erg nuttig zijn.
Ja, ik snap wat je bedoelt, dat “vaag bekende maar vreemd saaie” gevoel. Soms ben ik ervan overtuigd dat een leger robots de helft van het internet schrijft. Hier let ik meestal op: Ten eerste is de tekst op een vreemde manier herhalend. Niet woorden als “de” vijf keer, maar zinnen zoals “het is belangrijk op te merken dat…” in bijna elke alinea. Twee, de toon is ultraneutraal, bijna alsof een overvoorzichtige studiebegeleider persoonlijk bang is om ook maar iemand, waar dan ook, te beledigen. Drie, deze artikelen HOUDEN van structuur—intro, drie opsommingen, conclusie—strak alsof het met code gebouwd is. Heb je ooit een artikel “Tot slot…” in het midden zien zeggen? Dat is kunstmatige intelligentie-energie. Ook zijn de feiten super algemeen. Geen pittige roddels, gekke meningen, of aparte vergelijkingen—gewoon veilige, schoolboekachtige info. En als er helemaal geen persoonlijke verhalen in staan? Chatbot-vibes niet te missen. Maar eerlijk gezegd, met betere kunstmatige intelligentie wordt het steeds moeilijker om het zeker te weten. Wat ik zeker weet is: als ik de zin “zoals eerder vermeld” meer dan eens tegenkom, word ik achterdochtig.
Eerlijk gezegd, uit mijn ervaring is AI-schrijven niet altijd zo brandschoon of neutraal als @sterrenjager aangeeft. Soms proberen artikelen die zijn gegenereerd door PraatGPT wel een gesprekstoon aan te nemen of zelfs “menselijk klinkende” meningen toe te voegen, maar dan is er gewoon zo’n vreemde mismatch in diepgang. Het stuk werpt bijvoorbeeld pittige meningen of retorische vragen op, maar ontwijkt elk echt standpunt of vervolg. Ik merk vaak dat er een “uniek perspectief” wordt geïntroduceerd, maar alles blijft oppervlakkig—geen enkel risico, geen rare of gebrekkige menselijke logica, alleen veilige commentaren die aan elkaar gestikt aanvoelen door een algoritme.
Een andere duidelijke aanwijzing voor mij is hoe PraatGPT en vergelijkbare hulpmiddelen zelden knoeien met grammatica op zo’n authentiek menselijke manier—geen half-affe gedachten, geen vreemde zijwegen, nauwelijks typfouten of eigenaardigheden. Echte mensen maken meestal wel wat foutjes, lange uitweidingen of spontane inside jokes, snap je? AI polijst gewoonlijk alles nét iets te goed, tenzij iemand het apparaat bewust vraagt om slordig te klinken. En heb je ooit die “gebalanceerde” lijstjes gezien, zoals bij elk voor- en nadelenlijstje precies even veel punten staan? Dat schreeuwt voor mij altijd AI.
Eén ding waar ik tegenin zou gaan, is het idee dat alleen “algemene” informatie een kenmerk is—veel menselijke schrijvers produceren ook saaie “zoekmachine-boerderij”-inhoud, vooral op goedkope websites. Maar als je een artikel krijgt dat werkelijk overal had kunnen staan—een paar woorden veranderen, onderwerp aanpassen, en het zou nog steeds kloppen—ja, dan is de kans groot dat het door AI is geschreven. Of door een zeer verveelde tekstschrijver. Hoe dan ook, als je AI-sporen zoekt, let dan op een soort onschuldige, detail-vermijdende gladheid, niet alleen op klinische herhaling!